Verlening stage?

Bon dia, Bon siman,

Het bijhouden van een blog is en blijft niet één van mijn beste kwaliteiten... 
De afgelopen tijd is er weer een hoop gebeurt en zoals de titel van het blog dit al benoemd ga ik mijn stageperiode verlengen. 
Samen met Jennifer hebben wij er drie maanden aan vastgeplakt, maar dit betekend niet dat wij ook drie extra maanden hoeven te blijven. Als wij toch eerder weer terug willen kan dat namelijk ook. Maar het is hier zo leuk dat we dachten 'waarom niet?'!

Ik heb weer echt even moeten zoeken in mijn aantekeningen wat we de afgelopen tijd allemaal hebben gedaan, maar ik zal eerst even beginnen bij de borrel die wij hebben gehad bij de generaal. Alle nieuw geplaatsten van dit jaar werden namelijk uitgenodigd voor een borrel in de avond bij de generaal thuis. We moesten allemaal net gekleed en de oprijlaan naar het huis van de generaal was verlicht met allerlei fakkels. Heel officieel, maar ook mooi om te zien. Vervolgens werden we daar ontvangen en begeleid naar de Generaal (wat nog officiëler voelde) en mochten we de hele avond drankjes pakken en kregen we allerlei lekkere hapjes. Het was een super leuke avond en wat was het huis mooi (en groot). Echt heel leuk dat wij bij van alles worden betrokken. 
Vervolgens had ik nog gezellig bezoek van Claire en Jilles die daar op vakantie waren en dus hebben wij elkaar nog even gezien op het strand en heb ik ze een rondleiding gegeven over de kazerne. Het is namelijk nogal lastig om uit te leggen hoe het terrein er exact uit ziet, omdat het gewoon zo ontzettend groot is. 

Vervolgens hebben Jennifer en ik ook nog een hele zondag geholpen als vrijwilligers bij Brakkeput, waar we de hele dag bij de waterglijbaan hebben gestaan om alle kids op te vangen. Het was echt een super leuke dag en je zag echt dat die kinderen de tijd van hun leven hadden. Jennifer en ik hadden namelijk besloten om als vrijwilligers te helpen, omdat wij gratis gebruik mogen maken van het watersportcentrum en dan is het natuurlijk wel zo netjes om ook iets terug te doen!

Ook hebben we deelgenomen aan de opname van een video van een vriend van de stagebegeleider van Jennifer. Dus als het goed is worden we ook nog eens beroemd ;). Het is namelijk voor zijn bedrijf en hij wilde graag een multicultureel effect creëren door gebruik te maken van ons en van de locals. Ontzettend veel gelachen, dus ik ben benieuwd naar het resultaat. 

We hebben ook afscheid moeten nemen van een goede vriend van ons van luchtmobiel die hier was voor een tijdelijke plaatsing van vier maanden. Dus als verrassing had hij ons meegenomen naar de film James Bond. Alleen had hij dit niet tegen ons verteld, want het was een verassing. Dus wij moesten onze beste kleding aan en zwemkleding mee. Jennifer en ik dachten dat het om een poolparty zou gaan, want toen wij vooraf een drankje aan het drinken waren kregen we als eerst een Martini 'want de persoon waar we zo naar toe gaan drinkt ook altijd Martini'. Nou die hint kwam niet aan bij ons. Pas op het moment dat we op de parkeerplaats naast de bioscoop stonden werd het duidelijk dat we naar James Bond gingen haha. Stonden wij daar in een jurk en hakken, maar het was hem wel goed gelukt om ons te verassen. 
Hij is nu dus weg en dat betekent dus ook dat er weer een nieuwe lichting luchtmobiel is geplaatst. Het was al lastig om al het vaste personeel vanuit hier te herkennen, maar dan ook weer een nieuwe lichting luchtmobiel erbij maakt het er niet makkelijker op. Ach ja, ook dat komt weer helemaal goed. 
Jennifer en ik doen veel ons eigen ding, sporten veel en hebben elk weekend wel feestjes. Dus dat maakt het heel gezellig. 
We hebben hier een vaste vriendengroep waar we op vrijdag en zaterdag vaak mee uitgaan naar Bonita en Zanzibar of iets anders leuks dat voorbijkomt, dus van uitrusten is zeker geen sprake ;).

Afgelopen week heb ik ook meegedaan met de drie gebroeders (dat zijn drie bergtoppen) en tussen gebroeder twee en drie heb je een stuk zwemmen van 500 meter. Het werd vanuit Defensie georganiseerd en het was erg leuk om mee te doen! Echt prachtig om vanaf iedere bergtop het uitzicht te kunnen zien. 
Gelukkig had ik een paar weken daarvoor nog deelgenomen aan de Swim Run Swim dus dat zwemmen was voor mij nu wel een eitje. 
Je merkt ook dat iedereen het ontzettend waardeert dat wij met alles mee willen doen (al doe ik eerder mee met dingen als hardlopen dan Jennifer), maar wat wij mee kunnen doen doen we gewoon mee. Je leert zo ook steeds meer nieuwe mensen kennen wat alles sowieso een stuk leuker maakt.

Ook ben ik al weer twee weken terug van een ontzettend leuke vakantie in Amerika, Tennessee. Hier heb ik Will opgezocht (een goede vriend van mij nog van Nieuw-Zeeland) en zijn we een week lang gaan hiken, backpacken en kanoën. Dit was echt super gaaf! Veel mensen vroegen zich af van: 'hoezo ga je naar Tennessee?' Maar ik kan het echt iedereen aanraden. We zijn namelijk ook in North Carolina geweest en dit was ook echt de moeite waard om te bezoeken. De herfst is namelijk de mooiste periode van het jaar daar, want de bladeren kleuren zich in de meest prachtige kleuren van geel, groen en rood. 
Het was ook ontzettend mooi weer, maar wel heel erg koud. Toen ik daar aankwam dacht ik wel even 'waar ben ik aan begonnen', maar gelukkig had Will een hele voorraad warme kleding en had ik gelukkig van Jennifer nog wat warme dingen kunnen lenen dus dat scheelde al een hoop. 

De eerste echte dag hebben we gelijk de auto (een grote Dodge) volgeladen en zijn we naar de eerste campground gereden. We moesten via de Tail of the Dragon (dat is een bekende van 18 km lang met ongeveer 320 scherpe bochten). Je ziet daar heel veel supercars en motoren, omdat het natuurlijk ontzettend gaaf is om daar te kunnen rijden. Ook zag je overal van die tentjes die dan een foto van je maakte en die je dan later terug kon vinden om te kopen. 
Op de campground in de Natahala forest was een andere vriend van Will en daar hebben we toen onze tent opgezet en hebben we een groot kampvuur gemaakt, wat echt super gezellig was. 
Op dag twee zijn we de hele dag gaan kanoën op lake Santeegla. Echt prachtig zoals ik al benoemde met de kleurovergang van de bladeren, de bergen en het zonnetje dat scheen (lucky me). Ik had natuurlijk gewoon de zon meegenomen vanuit Curaçao ;). 
We zijn toen ook verhuisd naar een betere kampeerplek (volgens Will en John) en we hadden de auto van John alvast neergezet 'ter reservering'. Vervolgens zijn we met de andere auto snel onze spullen gaan halen en toen wij terug kwamen stond er ineens een grote RV bij onze plek. Dus wij lopen naar die gast toe om te vertellen dat wij hier toch echt eerder waren, maar dat kon hij niet waarderen. Hij had zogenaamd zijn stoelen al neergezet ter reservering, maar die stonden er toen helemaal niet. Uiteindelijk gaf hij toch wel toe dat dat ook niet waar was en heeft Will gezegd dat hij beter naar een RV camping kan gaan. Volgens Will horen die mensen met zulke mega campers hier namelijk niet haha (en het was ook echt een mega apparaat). 
Vervolgens zijn we de volgende dag op dezelfde camping gebleven en zijn we naar Fontana Dam geweest. Dit is de grootste dam in Amerika en zo ontzettend gaaf om te zien. We zijn er helemaal overheen gelopen en je had de meest prachtige uitzichten vanaf dat punt. Echt prachtig om te zien. Ook scheen toen tussen de buien door weer even de zon, dus wat hadden we weer een geluk. Ook hadden we al weer 3 dagen niet gedoucht dus kreeg ik de kans om bij een hut, in de buurt van de Appalanchan trail, te gaan douchen. Will waarschuwde wel al dat ik dit waarschijnlijk niet zou gaan waarderen, omdat het dus een gratis openbare douche is waar alleen hikers komen om te douchen en hij dus erg vies en oud zal zijn. Ik was mijzelf al mentaal aan het voorbereiden, maar uiteindelijk viel het ontzettend mee (ja het was oud en vies, maar zo voelde ik mijzelf ook haha), dus uiteindelijk kwam ik weer fris en fruitig de douche uit. Toen zijn we gelijk gaan kijken bij de 'Hilton hut' en dat is dus blijkbaar de mooiste hut op de Appalanchan trail (een hike van ongeveer 2600 mile). De hut werd de Hilton hut genoemd, omdat het dus de mooiste hut is op de trail. De gemiddelde hut is namelijk een shelter die bestaat uit drie golfplaten en deze hut was wel gemaakt van hout. Het is vooral ook leuk om al Will zijn verhalen en ervaringen omtrent hiken etc. te horen te krijgen en dat hij al zoveel moois heeft kunnen zien van Amerika. 
Na weer lekker schoon en opgefrist te zijn, zijn we de laatste dag op deze campground gaan slapen. De volgende ochtend (de echt allerkoudste dag, die maar maximaal 10 graden was) zijn we onze spullen gaan pakken om te gaan kanoën naar het Smoky Mountains National Park. 
We moesten eerst een kleine 1,5 uur rijden om bij de plek te komen waar we de kano in het water konden leggen, maar nadat de kano eenmaal was geladen konden we vertrekken. De verdeling in het begin was alleen niet helemaal lekker, want Will zat achterin, ik in het midden en John voorin. Alleen John is een stuk zwaarder dan dat ik ben waardoor de kano ontzettend onstabiel was. Dus na vijf meter zei ik: 'misschien kunnen we beter even wisselen van plek!'. Nou uiteindelijk zagen zij ook wel in dat we anders zouden gaan kantelen, dus zijn we toch maar terug gegaan om te wisselen van plek. En dat was zeker geen slechte keuze. Toen begonnen we aan onze prachtige kano tocht en kwamen we langs prachtig bebosde eilandjes. Gelukkig kon ik mij ook zo lekker warm peddelen. Uiteindelijk kwamen we aan op de plek van bestemming en hadden we de kano geleegd en onze backpacks klaargemaakt om verder te lopen. We zijn toen naar de eerste kampeerplek gegaan en hebben na het opzetten van onze tenten hout verzameld en water gefilterd. Ik voelde mij net de hoofdpersoon van into the wild. Maar het was gewoon heerlijk om weer even offline te zijn van de wereld en dat je gewoon bezig bent met alle simpele dingen. Will benoemde ook dat je dan pas gaat waarderen hoe fijn een douche is en dat het een privilege is dat wij altijd stromend water hebben en een verwarming in huis. 
Daar heeft hij echt zeker gelijk in. Het was wel de allerkoudste nacht ooit, want ik had wel 6 lagen kleding aan en ik sliep in een donsjas in mijn slaapzak haha. 
De volgende ochtend zijn we gaan hiken naar verschillende cabins die daar nog stonden vanuit 1800. Heel erg interessant, want de mensen die daar woonde waarom compleet zelfvoorzienend en zijn uiteindelijk weggestuurd vanwege de overstromingen (de dam stond er toen nog niet). Om naar die cabins te komen moesten we minstens 5 rivier oversteken maken en dat was ontzettend koud. Ik miste toen wel heel even het warme Curaçaose water. 
Vervolgens zijn we naar de laatste campingplek gelopen en hebben we daar onze kampje weer opgezet. Ook hingen er overal berenkabels zodat je daar je voedsel in kon hangen, want als dat in je tent ligt kunnen de beren in je tent komen (en dat heb ik liever niet ;)).
We hadden toen een prachtige nacht waarin we zelfs de melkweg konden zien! Echt geweldig! Dat had ik wel weer even gemist na Nieuw-Zeeland. 
De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan en hebben we alle spullen opgeruimd om snel door te lopen naar de kano en weer terug te peddelen naar de auto. Het stormde alleen nogal dus ik zat met samengeknepen billen om niet om te vallen! Gelukkig kwam deze super pedelaar veilig aan de kant en konden we de kano opruimen en doorgereden naar Waffle House om daar nog even lekker een wafel te scoren natuurlijk. 
Vervolgens bij Will kunnen douchen en daarna moest ik snel een COVID-test halen, want de volgende ochtend zou ik weer gaan vliegen. Ik moest toen allerlei formulieren invullen en op het formulier werd zelfs gevraagd van wat voor een 'ras' ik afkomstig ben. Ik was natuurlijk compleet verbaasd en toen ik dit bij Will benoemde zei hij 'Welcome in the southern part of the U.S.'. Dus ja net even anders...
We hadden die avond nog heerlijk gegeten met zijn vrouw en een paar vrienden bij een sushi restaurant in Knoxville en dat was echt super gezellig. Knoxville is ook echt een leuk oud stadje.
De volgende dag vloog ik al weer terug naar Curaçao en dat voelde ook echt als naar huis vliegen. Heel gek dat een plek in zo een korte tijd al vertrouwd kan voelen. 
Zoals jullie al lezen doe ik dus genoeg leuke dingen en waarschijnlijk ben ik alweer heel veel dingen te benoemen, maar dat is dan maar zo ;).

Heel veel liefs uit het zonnige paradijs. 

xx